In 5 bijeenkomsten houden we ons bezig om op verschillende manieren om te gaan met huilen, boosheid en ruzie bij kinderen.

Er wordt inzicht gegeven in de achtergrond en de betekenis van huilen en boosheid bij kinderen, er worden richtlijnen gegeven hoe er met huilen en boosheid kan worden omgegaan, ook bij conflicten tussen kinderen. De gevolgen op korte en lange termijn van de verschillende manieren van omgaan met huilen en boosheid worden duidelijk gemaakt.

De essentie is; Huilen en boosheid zijn een uiting van een werkelijke behoefte en geen “wangedrag”. Kinderen hebben veel liefde en aandacht nodig, juist als ze het eigenlijk het minst verdienen. Opvoeders worden gesteund in het omgaan met huilen en boosheid zonder dat zij het huilen proberen te stoppen. Daarnaast wordt gestimuleerd dat kinderen zelf oplossingen verzinnen om conflicten op te lossen. Opvoeders krijgen hiertoe vaardigheden aangereikt en kunnen hiermee oefenen.

De aandachtspunten;
Zelfvertrouwen- een essentieel levensgevoel, dat opgebouwd wordt in de eerste levensjaren en dat een leven lang een belangrijke rol speelt.
Ruimte krijgen om emoties te mogen ontladen (en niet afreageren), hetgeen op korte en lange termijn van belang is.
Bij het omgaan met anderen leren opkomen voor jezelf en rekening houden met de ander.
Bij het opvoeden openstaan voor de aanleg, talenten en ontwikkelingsfase van het kind.

De aandachtspunten komen o.a. voort uit de opvoedingsmethoden volgens Solter, Pickler en Korczak. Ook is de self-determination theory van Richard Ryan en Edward Deci een belangrijke inspiratiebron. Volgens deze theorie heeft ieder mens drie basisbehoeften, namelijk; autonomie – de behoefte om je eigen weg te bepalen; verbondenheid – de noodzaak om je verbonden te voelen met andere mensen; en competentie – de wens om iets te doen waar je goed in bent, wat effect heeft.

In overleg kunnen deze bijeenkomsten op lokatie aangeboden worden.